11 de outubro de 2020

"SuperUlex", a superoína toxo. Susana Sanches Aríns.

 


 

( A muller toxo; Toxo, nome científico: Ulex europaeus

Clara, a nosa SuperUlex (defínese a si mesma coma “Cardo. Tojo . Distante. Soberba”), vén de reincorporarse ao seu instituto (Liceo) tras recuperarse dunha leucemia que lle deixou unhas secuelas moi curiosas, uns superpoderes ( hipersensibilidade na pel, unhas forzas extraordinarias, un cabelo “ingovernável e crespo”) que van facer dela unha “superoína”.

Clara escribe en cadernos a súa vida, ela mora con a súa nai, a súa tía Susa e a súa especial e marabillosa bisavô Rorita ( confidente e unha das personaxes máis potentes da novela), nun mundo de mulleres; cando ela descobre os seus superpoderes decide utilizalos para combater a favor das boas causas: loitar contra os abusos e os acosos dos maus compañeiros, axudar aos animais confinados ou protexer o medioambiente... conxuntamente coa súa banda de compañeiros e compañeiras, a tropa fandanga. Porén ela tamén está á procura da súa identidade, do sentido da heroicidade: “ ... a heroicidade é exercer a dintinçao no reino da uniformidade...”

“ As superoínas também dubidam”

Mais esta novela de Susana Aríns non queda nos feitos, na superficie, senón que profundiza no día a día da protagonista, da súa familia, das súas amizades, nos seus sentimentos, as súas inseguridades, nas transformacións dos seus corpos e mentes adolescentes. Cunha gran sensibilidade, a autora nárranos por medio de pequenos capítulos, frases curtas e directas de doada lectura as aventuras do cotiá vividas pola rapazada da ESO do instituto de Clara, o choque entre os enfoques do mundo dos adultos e os puntos de vista dos e das adolescentes ( en moitos casos máis claros e xustos cós dos adultos)...

Destaca a descrición do mundo dos e das adolescentes polo que din, polo que pensan, polo que fan, a visión dos profes e do mundo estudantil, as súas mensaxes son claras e directas , pódense contrastar os personaxes positivos fronte aos negativos, nunha narración en 1ª persoa que enriquece moito o texto.

Unha novela dos superheroes da vida cotiá que deparará máis dunha sorpresa ao lector ou lectora, que se le con fluidez e pracer; unha obra narrativa esta da que gozaredes coa lectura, comentarédela entre vós, arredor da cal debateredes, mesmo vos posicionaredes os lectores e as lectoras xuvenís, de certo que non vos deixará indiferentes, que vos conmovorá e llela recomendaredes aos vosos e vosas colegas. Unha novela na que atopamos as pegadas da autora de LIX portuguesa Ana Pessoa e unha edición moi coidada coma a que xa nos teñen afeitas os editores de Cuarto de Inverno.


 

Ningún comentario:

Publicar un comentario