As xeografías en verso de Alba Cid: "Atlas"

 Os ciclos poético-xeográficos estruturan Atlas, poemario primeiro de Alba Cid, un percorrido polos seis continentes (europeo, africano, americano, asiático, de Oceanía e Ártico) e un ensaio/ -s ("a tersura conta unha historia de ambicións delicadas") son as partes que o compoñen. Os lugares, a flora, as tradicións, os animais, a memoria... acompáñánnos nesta singradura en verso arredor do mundo sen abandonar o pouso e a visión dos elementos propiamente galega.

Musicalidade e sonoridade das palabras e dos sons, a voz poética lírica, descritiva e narradora ao tempo (das imaxes, das paisaxes, das cores, das sensacións, dos sons) pairan nos versos e acompáñannos nesta pracenteira viaxe polos ciclos xeográficos. Os tupiláns, as camelias, as garzas, as barcas, as pinturas en teas de araña, as columnas de palabras ("para recibir cargas, protexer o trenzado dos nervios, relatar en espiral..."), as cartas de nevegación ("todas as cousas se desprazan")... son eixes e motivos da nosa viaxe por Atlas.

As historias apócrifas, a memoria e os sentimentos arroupan o eu lírico do poemario, a lectura dos versos  transmite harmonía, suxire movemento, delicadeza;en Atlas fálanos a historia, a cultura, a natureza, os antergos e a sabedoría cal pinceladas dunha pintura, notas dunha partitura en palabras que incitan a ser admiradas e gozadas.

As referencias culturais en xeral e as literarias en particular deixan a súa pegada profunda nos poemas de Alba Cid, camiños bordados con palabras que nos conducen polo mapa do corpo ( "levo garzas simetricamente opostas sobre o peito") cara o noso destino lector: o desfrute dos versos de Atlas.

Encontro literario coa escritora EVA MEJUTO .

Innauguramos este estraño curso lector cunha visita de alto nivel, a da escritora Eva Mejuto, actividade encadrada dentro do programa do Ministerio de Cultura "Actividades literarias en Institutos de Educación Secundaria".

 

 A escritora Eva Mejuto centrou o seu faladoiro coa rapazada no tema do oficio de escritora, no relato da súa traxectoria no mundo da escrita e na súas obras literarias publicadas para os e as, lectores xuvenís. Contoulle ao seu auditorio como era afeccionada á lectura e á escrita desde nena e como procurou unha profesión relacionada con estas, xornalismo; ben cedo descubriu que esta non lle gustaba e cando lle ofreceron traballar na editorial Kalandraka non dubidou en abandonalo e adicarse a "vivir do conto". Desde entón vive de facer libros e de escribir libros.

Comezou a escribir adaptando historias ( a partir de contos tradicionais naceron os álbumes ilustrados Maruxa, A Mosca chosca ou Corre,corre cabaciña, traducidos a máis de dez idiomas). Vendo un documental que falaba sobre nenos trans naceu a idea de "22 segundos", xa que pensou que de escribilo podería servir para amosar distintas realidades do mundo trans. O libro fluiu grazas á documentación sobre o tema, traballo previo á escrita. Logo de escribir o libro hai que correxir e darlle moitas voltas ao texto relatoulle ao alumnado. O libro chegou, conta Eva Mejuto, cando se falaba do tema trans e xa vai pola sétima edición, tivo un longo percorrido e foi logo traducido ao español.  

 

Para rematar o encontro, a nosa rapazada puido facer preguntas á autora e case non chegamos a tempo á seguinte sesión pois non deixaban de preguntar, o que amosa a boa conexión que se estableceu entre a escritora e o seu auditorio. Agradecementos, un caloroso aplauso e a invitación a futuros encontros e lecturas puxo final a esta reunión tan enriquecedora.

 

 Grazas á autora Eva Mejuto e ao Ministerio de Cultura por facilitarnos esta actividade.

"SuperUlex", a superoína toxo. Susana Sanches Aríns.

 

 

( A muller toxo; Toxo, nome científico: Ulex europaeus) 

Clara, a nosa SuperUlex (defínese a si mesma coma “Cardo. Tojo . Distante. Soberba”), vén de reincorporarse ao seu instituto (Liceo) tras recuperarse dunha leucemia que lle deixou unhas secuelas moi curiosas, uns superpoderes ( hipersensibilidade na pel, unhas forzas extraordinarias, un cabelo “ingovernável e crespo”) que van facer dela unha “superoína”.

Clara escribe en cadernos a súa vida, ela mora con a súa nai, a súa tía Susa e a súa especial e marabillosa bisavô Rorita ( confidente e unha das personaxes máis potentes da novela), nun mundo de mulleres; cando ela descobre os seus superpoderes decide utilizalos para combater a favor das boas causas: loitar contra os abusos e os acosos dos maus compañeiros, axudar aos animais confinados ou protexer o medioambiente... conxuntamente coa súa banda de compañeiros e compañeiras, a tropa fandanga. Porén ela tamén está á procura da súa identidade, do sentido da heroicidade: “ ... a heroicidade é exercer a dintinçao no reino da uniformidade...”

“ As superoínas também dubidam”

Mais esta novela de Susana Aríns non queda nos feitos, na superficie, senón que profundiza no día a día da protagonista, da súa familia, das súas amizades, nos seus sentimentos, as súas inseguridades, nas transformacións dos seus corpos e mentes adolescentes. Cunha gran sensibilidade, a autora nárranos por medio de pequenos capítulos, frases curtas e directas de doada lectura as aventuras do cotiá vividas pola rapazada da ESO do instituto de Clara, o choque entre os enfoques do mundo dos adultos e os puntos de vista dos e das adolescentes ( en moitos casos máis claros e xustos cós dos adultos)...

Destaca a descrición do mundo dos e das adolescentes polo que din, polo que pensan, polo que fan, a visión dos profes e do mundo estudantil, as súas mensaxes son claras e directas , pódense contrastar os personaxes positivos fronte aos negativos, nunha narración en 1ª persoa que enriquece moito o texto.

Unha novela dos superheroes da vida cotiá que deparará máis dunha sorpresa ao lector ou lectora, que se le con fluidez e pracer; unha obra narrativa esta da que gozaredes coa lectura, comentarédela entre vós, arredor da cal debateredes, mesmo vos posicionaredes os lectores e as lectoras xuvenís, de certo que non vos deixará indiferentes, que vos conmovorá e llela recomendaredes aos vosos e vosas colegas. Unha novela na que atopamos as pegadas da autora de LIX portuguesa Ana Pessoa e unha edición moi coidada coma a que xa nos teñen afeitas os editores de Cuarto de Inverno.