OS DÍAS FELICES DE BENVIDO SEIXAS de Eduard Velasco.

Bienvenido Seixas vive nun chalet en A Caeira, barrio residencial de Pontevedra e posúe un piso na Praza de A Ferrería, el non traballa, vive de rendas e o seu tempo transcorre do chalet ao iate, das copas á praia e ás festas cos amigos.

Mariña é unha intelectual, activista que serve copas nunha asociación sociocultural e ten unha ideoloxía política e social que rexeita a calquera que leve unha vida distendida, vanal e relaxada como Bienvenido.

Esta novela xoga cos estereotipos, coa esaxeración dos mesmos, cuns toques de comicidade e ao tempo de lirismo moi ben fiados.

 

Os azares da vida fan que os seus camiños se crucen e comecen unha relación; pero pode ser posible unha relación entre dous personaxes tan dispares?

Cunha posta en escea que ten moito de cinematográfica, moito de enredo e de comedia, o lector vaise deixando levar polas aventuras de Bienvenido, polos seus esforzos para conservar o amor de Mariña.

  

Situacións curiosas, divertidas das que o protagonista vai saíndo por casualidades e que van enredando a Mariña, e ao tempo a Bienvenido, nun mundo de ficción que ten moito do postureo tan frecuente na nosa sociedade, ese rol que asumimos no noso día a día e que en moitas ocasións non ten nada que ver coa nosa maneira real de ser e sentir a vida.

 

Unha prosa fluída e rica que nos leva e conquista ao longo desta historia que páxina a páxina vai roubando sorrisos no lector.

                                                             (A Caeira)

"OS CAMIÑOS DO VENTO" de Xavier Estévez.

Galicia é terra de vento e "os camiños do vento" traen ata nós a dous pequenos fuxindo da guerra, do medo, da fame, da soidade. 

Noutros tempos os galegos e as galegas fomos polo mundo buscando unha vida mellor, agora son outros e outras os que chegan ata nós desde os confíns do mundo, e debemos ser solidarios, acollelos con amistade e cariño;  esta é a mensaxe que nos transmite esta novela de Xavier Estévez a través do relato que nos narran, alternativamente, dous mozos galegos, Lucas e Sara.

Non podemos vivir illados, as fronteiras rómpense e desaparecen e unha chea de persoas percorren os camiños coa esperanza e o medo nos seus rostros; Yaram e Aisha atravesan media Europa ata a fin do mundo, Galicia, e nun porto de mar innomeado(que podería ser calquera pequena vila costeira galega) procuran unha vida en liberdade.

Unha novela para lectores a partir de 11 anos pero que pode ser lida por todos e todas pola fermosa historia de vida que relata, unha lección de solidariedade, un retrato da nosa realidade de cada día, un realidade que é para moitos e moitas moi cruel e a quen non lle podemos dar a espalda.

Destaca nesta novela a delicadeza no tratamento do tema, a riqueza no punto de vista grazas á alternancia de narradores (Lucas e Sara), ambos en primeira persoa e protagonistas, a contrución duns personaxes (Yaran e Aisha, as familias, o profesor...) moi verosímiles e cos que desde o comezo da novela sentimos empatía, a caracterización dos ambientes (no porto, na escola, nas casas).

Unha historia de lectura áxil, cunha linguaxe coidada e sen complicacións.

Un relato do noso mundo do século XXI, do bo e do malo, unha reflexión sobre a solidariedade e o acollemento, que nos vai axudar a escoller o noso propio camiño, porque como se di na novela "A vida enteira é unha viaxe. Unha aventura" e non sabemos onde nos levarán "os camiños do vento".