"NO LABIRINTO DO VENTO" de MARINA COLASANTI.

Baixo o título xenérico de "O labirinto do vento" , neste volume reúnense dúas obras de contos da autora brasileira Marina Colasanti: "Unha idea completamente azul" e "Doce reis e a moza no labirinto do vento" que comprenden dez e trece contos respectivamente.

Marina Colasanti condúcenos con ambas obras de contos ao mundo do marabilloso e o fantástico, no que a maxia xorde da propia natureza e dos personaxes que os protagonizan; unha fermosa reelaboracion dos contos marabillosos poboados de reis, princesas, príncipes, unicornios, mozas costureiras e tecelás, xardineiros... que á par da  propia natureza, o vento, o mar, as roseiras, as buguinas, interactúan para relatarnos historias fantásticas tras as que se esconden mensaxes moi reais, exemplarizantes, que nos lembran que a liberdade da propia persoa ser debe ser respectada (os soños non se coutan,  os actos dos demais non se poden controlar, non recibimos amor sen aceptación nen escolla... como temas ás veces recorrentes nas historias).

A reelaboración que a autora brasileira fai dos contos tradicionais marabillosos a través das historias de rexios personaxes, nun mundo máxico no que paira a fantasía, busca simbolizar comportamentos humanos ( a busca do poder sobre o outro, a cobiza...), actuacións e valores intemporais e universais; a finalidade didáctica e de lecer do conto tradicional recuperado nuns contos marabillosos do século XXI, a formación e educación condutual do lector e da lectora ,,nenos e adolescentes, e a transmisión de  valores flúen ao longo destes relatos.

O poder da natureza omnipresente nos contos deléitanos á vez que nos proporciona ensinanzas e reflexións vitais e profundas para a convivencia entre os humanos; a sabedoria do vento, do mar, o xogo de imaxes no cristal e  no espello, os unicornios, as corzas, as sereas, as roseiras e os xardíns tecidos nos tapices delicadamente, os labirintos de buxo que esconden o camiño do propio futuro ( todos eles, as máis das veces, obxectos auxiliares na narración do conto e desencadeantes da acción) son só unha pequena mostra do valor simbólico, da riqueza do mundo que atopamos neste libro.

A estrutura dos relatos é sinxela, a presentación dos personaxes e feitos na que se crea espectación, o conflito e o seu desenvolvemento e o remate final (positivo ou negativo) que deixa ao lector desconcertado e esixe uns minutos de reflexión antes de proseguir con outro conto. Predomina nos relatos a narración e os diálogos son escasos, acción e brevidade, sintetismo e estilo directo fan que a lectura dos relatos sexa doada e áxil

Metáforas, símbolos e comparacións acompañando a unha linguaxe rica e elaborada: a adxectivación, as fermosas escollas léxicas suscitan en nós sentimentos, sensacións e conmóvenos. Descricións sintéticas mais intensas, con tres ou catro pinceladas líricas trasládannos a un mundo fermoso de fadas, princesas e de maxia. .

Son contos pois para ser lidos e desfrutados, non contados ou escoitados xa que precisan concentración e lectura entre liñas para seguir o fío das historias e pescudar entre os simbolismos na procura da mensaxe que se nos desexa transmitir, buscando un pouso de pracer lector e de reflexión sobre a propia vida.